ام ابیها

گوش کن باز کسی بین دعا گفت حرم

ناامید ازهمه و از همه جا گفت حرم

توی آیینه سر و وضع خودش را تا دید، گله ای کرد از این حال و هوا گفت حرم

شاه را کرد تجسم و به پایش افتاد ،مثل هر بار فقط باز گدا گفت حرم

او مریض است ،مریض غم بین الحرمین ،شصت و نه بار به لب بهر شفا گفت حرم

و نمازی که به یاد حرمت میشکند، بس که در رکعت خود جای خدا گفت حرم

او همان است که پامنبری و سینه زن است ،او همان است که در هروله ها گفت حرم

دل به دریا زده و بار سفر را بسته، با تعجب پدرش گفت کجا گفت حرم