درد ودل با مولایم ابا عبدالله (علیه السلام)
به نام خدایی که دوباره کوچه های زندگیم را رختی از عزای دلتنگی زینب (سلام الله علیها) پوشاند و
دلم را سخت در التهاب عزیز زهرا اسیر کرد و نگران مادری که فقط این شب ها لالایی می خواند.
اینجا میان مردم صحبت ز منع آب است دلشوره ام برای شش ماهه رباب است
دوباره کوچه های عرش رنگی مشکی به خود دید و نذر اسپند های محرم و از همه والا تر
فریاد های حسین با نم نمی از اشک.
شکر خدایا که امسال هم میهمان عرشیان توام و نفسی با نام حسین می کشم آری با
خون تو.
می خواهم قدری با مولایم اباعبدالله (علیه السلام)درد و دل کنم.آری آقا جان . . .
امسال هم سخت نگران سه ساله ات هستم و . . .
سخت دل تنگ شش ماهه ات که . . .
بی تاب مادرش رباب که . . .
بی قرار زینب تو که . . .
وای علی اکبرت که . . .
لحظه ای دوری عباس از خیام حرم وای یعنی . . .
بی شک در آرزوی بوسه گاه مادرت چشم تر دارم حسین آخر شما . . .
نگران چشمان بارانی صاحب الزمان (عجل الله) که . . .
آقای من فصل نوکری ات آغاز شده و بهار مداحی است و مدد نوکرانت سخت خدا را صدا می زند
و چشم امیدشان به مادرت زهرا(سلام الله علیها) است تا کمکشان کند و تو خود چه خوب می دانی که . . .
ممنونم که امسال هم اسم مرا در لیست اشک ریزانت نوشتی و به خانه ی عاشقانت راهم دادی ولی
خود دستی بر پیکر خسته ام بکش
ارباب . . .
. . پس مدد یا حسین زهرا(علیه السلام)