ام ابیها

بانو..

در خانه تکانی دلت، نگرانی هایت را بتکان…

خاطراتت را ، نمیگویم دور بریز، اما قاب نکن به دیوار دلت…

در جاده ی زندگی ، نگاهت که عقب عقب باشد، زمین میخوری… زخم برمیداری… و درد میکشی…

بانو…

نه از بی مهری کسی دلگیر شو…

نه به محبت کسی دلگرم…

بخاطر آنچه که از تو گرفته شده، دلسرد مباش، تو چه میدانی؟

شاید…

روزی…

ساعتی…

ارزوی نداشتنش را میکردی..

تنها اعتماد کن و خودت را به او بسپار..

هیچ کس انقدر قوی نیس که ساعت ها را برعکس نفس بکشد…

در آینه لبخند بزن…

این همان جایی است که باید باشی…!!

هیچکس تو نخواهد شد !!!!!!!