ام ابیها

در تاريخ آمده است: زني از قريش به نام “رايطه” در زمان جاهليت بود که از صبح تا نيم روز ، خود و کنيزانش، پشم هايي را که در

اختيار داشتند مي تابيدند و پس از آن دستور مي داد همه بافته ها را واتابند و به صورت اول درآورند و به همين جهت به عنوان “حَمقاء”

يعني “زن احمق” معروف شد.

طبيعي است هرکدام از ما به آن زن و کار او مي خنديم و مي گوييم اَلحَق که احمق بوده اما نکند خداي نکرده در زندگي خودمان کاري

اتفاق بيفتد که در واقع همين “بافته ها را پنبه کردن” باشد.

به اين نمونه ها توجه نماييد:

1- دانش آموزي که با زحمت و سختي موفق مي شود در کلاسي ثبت نام نمايد و يا با تلاش فراوان در کنکور قبول شده وارد دانشگاه

مي شود اما اکنون که در کلاس درس نشسته، به استاد توجه نمي کند و درس نمي خواند و بالاخره ناچار به ترک تحصيل مي شود!

2- فردي که با تلاوت قرآن، دعا و ذکر، زبان خود را به سخنان پاک و نوراني متبرک نموده و ثواب و پاداش جمع مي کند ولي پس از آن

با غيبت، دروغ و تمسخر ديگران همه را برباد مي دهد.

3- انساني که با زحمت و تلاش و کار سنگين از جهت مالي اندوخته اي جمع آوري مي کند اما با کارهاي بدون فکر و مشورت و

معاملات نسنجيده يا رفيق بازي و تفريحات ناسالم همه ثروت خود را از دست داده و به خانه اول برمي گردد.

4- آقايي که براي همسر خود هديه مي خرد يا او را مسافرت مي برد و موجب خوشحالي و جلب محبت او مي گردد اما با منت گذاشتن

اثرش را خنثي مي کند.

5- خانمي که با سفره زيبا، غذاهاي خوشمزه، لباسهاي مرتب همسرش را جذب مي کند اما با زبان پرنيش و کنايه، پرتوقعي، بگومگو و

بحث بي حاصل او را از خود متنفر مي نمايد.

6- آقا و خانمي که به قصد تفريح، شادي و رفع خستگي، عازم مسافرت مي شوند و براي مقدمات سفر هرکدام تلاشهايي مي کنند و پس از

مدتها برنامه ريزي و انتظار به مقصد مي رسند اما در آنجا با گفتار و رفتار خود شيريني سفر را به کام يکديگر تلخ مي کنند و خسته تر

از قبل برمي گردند.

7- انسان خيّر و خدومي که به نيازمندان کمک مي کند اما با نقل جريان براي اين و آن به آبروي آنها لطمه زده و با يادآوري و منّت آنان

را از قبول محبت پشيمان مي کند.

8- و بالاخره کسي که با رعايت تقوي و پرهيز از گناه و انجام طاعت مدتي بنده خوب خدا مي شود ولي باز برمي گردد و با انجام گناهان

مختلف پس انداز خود را هدر مي دهد.

آري همه اينها پنبه کردن بافته هاست

و قرآن کريم چه زيبا تذکر مي دهد آنجا که در :

سوره نحل آيه 92 مي فرمايد:

“شما مانند آن زني نباشيد که پشم ها را تابيده اما پس از آن همه را وا مي تابيد”

چه نکته مهم و کاربردي،

و چه تذکر سازنده اي.

پس بياييد همه ما رفتار و گفتار خود را بازنگري کنيم و هرجا ديديم سخن و عمل ما مصداق “پنبه کردن بافته ها” است

فورا آن را حذف کنيم .

که از قديم گفته اند:"از هرجاي ضرر که برگردي منفعت است”

موفق باشيد