ام ابیها

نحوه افزایش صمیمیت   زن و شوهر از زندگی زناشویی وجود صمیمیت در خانواده است.

بدون وجود این عامل،‌همسران از زندگی در کنار یکدیگر، احساس لذت نمی کنند و هر لحظه احتمال وجود اختلاف و مشاجره، خانواده را تهدید می کند.

صمیمیت یعنی اینکه دو درون وجود خود را به روی یکدیگر بگشایند.

صمیمیت یعنی ورود عاطفی، احساسی و فکری به زندگی یکدیگر؛ و این یعنی ارتباط و احساس نزدیکی به هم در عمیق ترین سطح ممکن و در همه حوزه های زندگی. بنابراین وقتی با کسی صمیمی هستیم بدون ترس از اینکه او از گفته های ما یا آنچه در ما می بیند سوء استفاده کند،‌احساسات خود را به او تقدیم و دل و قلبمان را به روی او باز می کنیم.

زن و شوهری که با هم صمیمی هستند احساس می کنند که به هم تعلق دارند؛ احساس می کنند که گویی برای هم ساخته شده اند. آنها آماده اند که با هم دوست و یک دل باشند و نهفته ترین رازهایشان رابه یکدیگر بگویند. همین احساس عمیق نزدیکی است که به آنان امید، توان و شهامت می دهد تا به زندگی زناشویی شان مادام العمر متعهد بمانند.

ادامه »

بانو..

در خانه تکانی دلت، نگرانی هایت را بتکان…

خاطراتت را ، نمیگویم دور بریز، اما قاب نکن به دیوار دلت…

در جاده ی زندگی ، نگاهت که عقب عقب باشد، زمین میخوری… زخم برمیداری… و درد میکشی…

بانو…

نه از بی مهری کسی دلگیر شو…

نه به محبت کسی دلگرم…

بخاطر آنچه که از تو گرفته شده، دلسرد مباش، تو چه میدانی؟

شاید…

روزی…

ساعتی…

ارزوی نداشتنش را میکردی..

تنها اعتماد کن و خودت را به او بسپار..

هیچ کس انقدر قوی نیس که ساعت ها را برعکس نفس بکشد…

در آینه لبخند بزن…

این همان جایی است که باید باشی…!!

هیچکس تو نخواهد شد !!!!!!!

《بازنشسته کدام خدا هستی !》

خانه قبر یعنی بازنشستگی از زندگی دنیایی و وارد شدن به زندگانی که از اثرات اعمال دوران قبل از بازنشستگی دنیایی باید بهره برد.
حال اثرات یا تلخ است و یا شیرین
از پارسایی پرسیدند: چرا خانه قبر سخت است؟ پاسخ داد :
اگر با مُردن فقط خانه عوض کنی ؛ قبر خانه سختی نیست .
?اما اگر با مُردن ؛ خدا عوض کردی ؛ قبر خانه بسیار سختی خواهد بود .
آری برخی در این دنیا خدایشان با خدای برزخ و قیامتشان تفاوت دارد؛ لذا خانه قبری سخت دارند .

صفحات: 1· 2

آرزوهای محالی که در قرآن ذکر شده است !

یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی (فجر/۲۴)
«می‌گوید: “ای کاش برای این زندگیم، چیزی از پیش فرستاده بودم!»

یَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُشْرِکْ بِرَبِّی أَحَدًا (کهف/۴۲)
می گویند ای کاش کسی را شریک پروردگارم قرار نداده بودم

یَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنتُ تُرَابًا (نباء/۴۰)
«کافر می‌گوید: “ای کاش من خاک بودم، و گرفتار عذاب نمی‌شدم!»

یَا لَیْتَنِی کُنتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِیمًا (۷۳نساء)
« منافقین می‌گویند: “ای کاش ما هم با مومنین بودیم، و به رستگاری و پیروزیِ بزرگی می‌رسیدیم!»

یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَی یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا (۲۷/فرقان)
« روزی که شخص ظالم و ستمکار، دست خود را از شدّت حسرت به دندان می‌گزد، و می‌گوید: “ای کاش راهی را که رسول خدا در پیش گرفته بود، در پیش می‌گرفتم»

یَا وَیْلَتَی لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا (فرقان/۲۸)
می‌گوید: “ای وای بر من، کاش فلان شخص گمراه را، بعنوانِ دوست خود انتخاب نکرده بودم!

اینهاآرزوهایی هستندکه هم اکنون فرصت انجامش داریم
و تا مرگمان فرا نرسیده می‌توانیم آنها را عملی کنیم
پس تا زنده‌ایم، این آرزوها را برآورده کنیم
تا خدا عاقبتمان را نیکو گرداند.

 عن أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: قَالَ إِبْلِيسُ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَيْهِ لِجُنُودِهِ إِذَا اسْتَمْكَنْتُ مِنِ ابْنِ آدَمَ فِي ثَلَاثٍ لَمْ أُبَالِ مَا عَمِلَ فَإِنَّهُ غَيْرُ مَقْبُولٍ مِنْهُ إِذَا اسْتَكْثَرَ عَمَلَهُ وَ نَسِيَ ذَنْبَهُ وَ دَخَلَهُ الْعُجْبُ.

امام صادق(ع) فرمود: ابلیس (لعنه الله) به لشکریان خود گفت اگر بتوانم در سه مورد انسان ها را فریب دهم، دیگر سایر کارهای آنها برایم مهم نیست، چون قبول نمی شود: [دوست دارم]

1. عمل خود را زیاد بپندارند و

2. گناه خود را فراموش کنند و

3. مبتلا به خودبینی شوند.

خصال شیخ صدوق، ج1، ص112