صل الله علیک یا ابا عبد الله
يك تصميم بزرگ
30 بهمن 1398 توسط ام ابیها
دوست داشتن تعهد مياره ،نميشه وطن را دوست داشته اما
توي روزهاي مهم وحساس كنار كشيد وبه فكرش نبود…
را موفقيت ،ساده نيست!
پرا از فراز ونشيب…
قايقي كه خودش مسير رو انتخاب نكنه
بادها برايش تصميم مي گيرند.
جمعه
روز انتخابه
يه انتخاب بزرگ…
بايد از امروز باري فرداها درسترين تصميم رو بگيريم.
راستي معيار اصلي شما توي انتخابات چيه؟
#انتخابات
از جنس دلتنگی ....
30 بهمن 1398 توسط ام ابیها
یاثامن الحجج دل من دوا نمیشود…
خیلی تلاش کرده ام اما نمیشود…
هرجاکه رفته ام وبه هرکس که گفته ام…
گفته است به دست من گره ات وا نمیشود…
اصلا به هر که رو زده ام گفته با تشر:هرجا که میروی برو…اینجا نمیشود…
نازم به شاعرت که چه زیبا سروده است:
وقتی دل شکسته ات مداوا نمیشود…
دستت بزن به دامن سلطان…که هرجواب از او شنیده میشود الا نمیشود…
حالا من شکسته دل خسته غریب رو کرده ام به سوی تو…آقاااا نمیشود؟؟؟؟
مسیر از مقصد زیباتر است آرام رانندگی کنید
16 آذر 1398 توسط ام ابیها
اگه بانو طلبه بخواد این جمله رو تغییر بده در مورد آخرت میگه : مقصد از مسیر زیباتر است سبقت بگیرید( والسابقون السابقون )
در قران سه مولفه داریم برای حرکت
یکی ساروا یعنی حرکت کنید
یکی سارعوا یعنی بشتابید ، حرکت تند و باسرعت
یکی سابقوا یعنی سبقت بگیرید
حال ما بشینیم و فک کنیم ببینیم نسبت به اخرت داریم با کدوم مولفه حرکت میکنیم
دستمونو زدیم به کمرمون و سوت زنون داریم با تماشا به مسیر فقط حرکت میکنیم
یا نسبت به مقصد جدی هستیم و چشم به مقصد دوختیم و داریم شتاب میکنیم
و یا نه از مسیر استفاده میکنیم و در ضمن از بقیه سبقت میگیریم تا برسیم به مقصد
و یا خدایی ناکرده مبنی بر سکون هستیم
ان شاالله مقصدمان شهادت تا برسیم به خدا….
یا مهدی…
مناجات شعبانیه"دانلود"
میهمانی خدا...
25 اردیبهشت 1397 توسط ام ابیها
ما به ميهماني آمده‌ايم…
ماه رمضان هم از راه رسيد و همه آفريده‌هاي خدا را به ضيافت عشق و عشقبازي با معبود دعوت كرد.
سفره‌اي كه به وسعت بخشندگي خداست پهن شده و من تو اگه لايق باشيم، دعوت صاحبخانه را لبيك ميگيم و ريزه‌خوار اين خان پر نعمت الهي ميشيم.
ميگن ميهمان حبيب خداست و چه لذتي بيش از اين كه دوست و همنشين خالقت باشي، معبودي كه عاشق بنده هاشه و نعمتهاشو براشون تمام و كمال سر سفره مياره.
تا كه باشيم و چه باشيم و…
« گــــر گـــدا كاهل بُوَد *** تقصير صاحبخانه چيست؟ »
رمضان يك تحولِ ، تحولي از خويش به او ، از منيّت به آدميت، از بي‌قيدي به مسئوليت، مسئوليت انسان شدن، خدايي شدن، آسماني شدن، پيدا كردن گمشده‌هاي درون، گمشده‌هايي كه اگر بشناسيمشون و پيداشون كنيم واژه ی اشرف مخلوقات را درك كرديم و فهميديم.
به مرحمت خدا در روزها و شبهاي رمضان، وزنه هاي سربي معصيت و دنياخواهي كه زمين گيرمان كرده و حس پرواز در ملكوت خدا را از ما گرفته باز ميشه، ولي مشكل اينجاست كه بعضي از ما پرواز كردن را فراموش كرده‌ايم، ولي نبايد نا اميد بود،
چون خودش گفته هر كه هستي و هرچه هستي منم كه از مادر بهت نزديكترم و مادر هرچه هم كه فرزندش اذيتش كنه محبتش نسبت بهش كم نميشه…
وقتي در ازل به نداي « أَلَسْتَ »، « قَالُواْ بَلَى» گفتيم و قبول كرديم پا در اين دنياي خاكي بگذاريم شايد فكرش را هم نمي‌كرديم كه راه را گم كنيم و سرگردان دنيا شويم، ولي خداي رحمان رمضان را به ما داد و از سرگرداني و پريشاني رهايي‌مان بخشيد.
و خدايا:
« لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ »
بارالها، دل هاي ما را به باطل ميل مده پس از آنكه به حق هدايت فرمودي، و به ما از لطف خويش اجر كامل عطا فرما كه همانا تويي بخشنده ی بي عوض و منت…
